ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΦΩΤΟΒΟΛΤΑΪΚΟ ΓΥΑΛΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΕΤΑΤΡΕΨΕΙ ΤΟΝ ΗΛΙΑΚΟ ΦΩΣ ΣΕ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ; - Η MAC Glass αποκαλύπτει την πρώτη πόρτα της ηλιακής πλακέτας

Κάθε φορά που περνώ από δίπλα σε εκείνες τις λαμπερές ηλιακές πλακέτες στη στέγη, δεν μπορώ να μη σκεφτώ: πώς μπορούμε να μετατρέψουμε το ηλιακό φως σε ηλεκτρισμό όταν μοιάζει με λίγα κομμάτια γυαλιού; Αργότερα ανακάλυψα ότι το κλειδί ήταν σε εκείνο το φαινομενικά απλό φωτοβολταϊκό γυαλί.

Δεν είναι το συνηθισμένο γυαλί που χρησιμοποιείται για τα παράθυρά σας. Το φωτοβολταϊκό γυαλί μοιάζει περισσότερο με έναν "συλλέκτη ακτινοβολίας". Πρέπει να ολοκληρώσει τρεις σημαντικές εργασίες: πρώτον, να επιτρέπει στην ηλιακή ακτινοβολία να περνάει ανεμπόδιστα, δεύτερον, να προστατεύει την πολύτιμη μικροηλεκτρονική διάταξη παραγωγής ενέργειας στο εσωτερικό του, και τέλος, να αντέχει τις δοκιμασίες της βροχής και της καταιγίδας. Η διαπερατότητα του συνηθισμένου γυαλιού είναι περίπου 91%, ενώ το φωτοβολταϊκό γυαλί μπορεί να ξεπεράσει το 94% - μην υποτιμάτε αυτήν τη διαφορά του 3%, η οποία ισοδυναμεί με τη σύλληψη μισής ώρας ηλιακού φωτός κάθε μέρα!

Όταν επισκέφθηκα το εργοστάσιο που κατασκευάζει φωτοβολταϊκό υαλόπινα, ο μηχανικός μου έδειξε δύο κομμάτια υαλιού: «Το αριστερό είναι απλό υαλί, ενώ το δεξί είναι το προϊόν μας». Με μια πρώτη ματιά, έμοιαζαν ακριβώς το ίδιο. Ωστόσο, όταν άναψε το λαμπάκι υπεριώδους φωτός, συνέβη κάτι μαγικό – το απλό υαλί αποκλείει την υπεριώδη ακτινοβολία, ενώ το φωτοβολταϊκό υαλί επιτρέπει στις υπεριώδεις ακτίνες να περνούν ομαλά. Αυτές οι υπεριώδεις ακτίνες είναι επίσης ενέργεια, δεν πρέπει να χάνονται, «είπε ο μηχανικός με ένα χαμόγελο».

Αυτό που με έκπληξε περισσότερο ήταν το «αόρατο πανωπόρισμα» στην επιφάνεια του υαλιού. Μέσω ενός μικροσκοπίου, η επιφάνεια του υαλιού καλύπτεται από πυραμιδοειδή μοτίβα που είναι πιο μικρά από ένα ανθρώπινο μαλλί. Αυτά τα μοτίβα μπορούν να κάνουν το ηλιακό φως «να στρίβει» και να μειώνεται η απώλεια αντανάκλασης, ακριβώς σαν να χτίζεται μια εθνική οδός για το φως. Ο καθηγητής Φου του εργοστασίου είπε πως αυτό ονομάζεται «τεχνολογία αντιανάκλασης», και η έμπνευση προέρχεται στην πραγματικότητα από την επιφάνεια των φύλλων του λωτού - η φύση έχει ήδη γράψει τον καλύτερο σχεδιασμό στα φύλλα του λωτού.

Πέρυσι, όταν η φωτοβολταϊκή μονάδα εγκαταστάθηκε στη γενέτειρά μου, άγγιξα ειδικά τις γυάλινες πλάκες. Η επιφάνεια ήταν ζεστή και άνετη, αλλά η θέση των κυψελών μπαταρίας από κάτω διατηρεί μια κατάλληλη θερμοκρασία λειτουργίας. Ο εγκαταστάτης μου είπε ότι αυτό συμβαίνει επειδή το γυαλί είναι αναμεμιγμένο με ειδικά υλικά, τα οποία είναι τόσο διαφανή όσο και απορροφητικά της θερμότητας, σαν να εγκαθιστούμε "έξυπνη κλιματιστική" στις φωτοβολταϊκές πλακέτες.

Τώρα κάθε φορά που βλέπω το φως του ήλιου να πέφτει στη φωτοβολταϊκή πλακέτα, μπορώ να φανταστώ αμέτρητα φωτόνια να διέρχονται μέσα από αυτό το ειδικό στρώμα γυαλιού, παρέχοντας ενέργεια στα φωτοβολταϊκά κελιά σαν υπάκουοι μικροί γκρέμλινς. Και αυτό το κομμάτι γυαλιού, το οποίο έχουμε συνηθίσει, σιωπηλά ολοκληρώνει μια σκυταλοδρομία ηλιακής ενέργειας που διαρκεί εδώ και δισεκατομμύρια χρόνια - μετατρέποντας την ενέργεια αρχαίων αστεριών σε ηλεκτρισμό που φωτίζει τις ζωές μας.